Chciwość i strach od zawsze pchały całe narody na szczyty bogactwa, a potem rzucały w biedę. W 2008 roku nastąpiła eskalacja katastroficznych wizji upadku gospodarki światowej. Przed tym za największy kryzys gospodarczym, przez jaki przeszły Stany Zjednoczone, uważana była depresja w latach 1929-1933, który spowodował spadek dochodu narodowego o połowę i wzrost bezrobocia do rekordowego poziomu 25% [Friedman 1980]. Zarówno w latach ’30, jak i podczas wielu innych kryzysów (również obecnego), opinia publiczna często skłania się ku przekonaniu, że kapitalizm to system narażony na poważne załamania. Teorie według, której gospodarka wolnorynkowa jest w naturalny sposób niestabilna sformułował Hyman Minsky.