Wycena akcji, podobnie jak wycena innych instrumentów finansowych, polega na ustaleniu jej wartości w celu zidentyfikowania akcji niedowartościowanych (które można kupić) lub akcji przewartościowanych (które można sprzedać). W przypadku pozytywnych wniosków płynących z poprzednich etapów analizy fundamentalnej i decyzji kupna akcji spółki, pojawia się naturalne pytanie o sprawiedliwą cenę akcji, tzn. cenę, która odpowiadałaby wartości. To zagadnienie rozwiązuje się na etapie wyceny.

Uważa się, że istnieje wartość wewnętrzna akcji. Przyjmuje się też, że rynek nie jest doskonały, stąd też różnica ceny akcji od "prawdziwej" wartości (fair value), którą jest wartość wewnętrzna. Jeżeli wartość wewnętrzna akcji jest wyższa niż jej cena, to akcja jest niedowartościowana i należy rozważyć jej kupno, a gdy wartość wewnętrzna akcji jest niższa niż jej cena, akcja jest przewartościowana i należy zastanowić się nad jej sprzedażą.

Istnieje wiele sposobów wyceny akcji. Wartość pojedynczej akcji otrzymujemy poprzez podzielenie wartości firmy przez liczbę wyemitowanych przez spółkę akcji. W przypadku kolejnych emisji jako liczbę akcji spółki w danym okresie przyjmuje się średnią arytmetyczną lub średnią ważoną (okresem do emisji i po emisji) z liczby akcji na początku okresu sprawozdawczego i na koniec.

W celu dokonania prawidłowej wyceny przedsiębiorstwa należy uwzględnić szacunki dwóch wartości: majątku przedsiębiorstwa oraz stopnia zorganizowania środków i czynników produkcji z punktu widzenia zdolności do przynoszenia zysków. Ta druga wartość nazywana jest w literaturze wartością firmy (wartością reputacji - goodwill).

Metody wyceny przedsiębiorstwa można podzielić na cztery grupy:

• Metody dochodowe - opierają się na prognozowaniu i aktualizowaniu możliwych do wygenerowania przez dane przedsiębiorstwo szeroko rozumianych dochodów.
• Metody bazujące na kosztach i majątku przedsiębiorstwa - koncentrują się na oszacowaniu wartości poszczególnych składników majątku firmy.
• Metody porównań rynkowych - dokonywane są przez inwestorów na rynku kapitałowym i opierają się na rynkowej (najczęściej giełdowej) wartości kapitałów własnych i długu.
• Metody mieszane - uwzględniające cechy i elementy podejścia dochodowego i majątkowego.

MODEL DYSKONTOWANIA DYWIDEND

Najczystszą i najbardziej bezpośrednią miarą przepływów pieniężnych są dywidendy. Dywidendy są przepływami bezpośrednio docierającymi do inwestorów akcji. Stosując model dyskontowania dywidend, stopą dyskontową będzie koszt kapitału akcyjnego. Model dyskontowania dywidend nadaje się do wyceniania akcji spółek stabilnych, o długoletniej historii, w przypadku których wysokość dywidend odzwierciedla długoterminową rentowność.

Modele kształtowania się dywidend w przyszłości:

Model stałej wartości dywidendy - spółka wypłaca stałą dywidendę D. Wzór na wycenę akcji uzyskuje wtedy postać:

gdzie:

• D - wielkość dywidendy (stała w kolejnych okresach)
• r - koszt kapitały własnego=oczekiwana stopa zwrotu dla kupującego

Model stałego wzrostu dywidendy (tzw. model Gordona - Shapiro) - występuje stałe tempo wzrostu dywidendy, równe g, przy czym r>g.

gdzie:

• D - wielkość dywidendy (0 – aktualnie wypłacona, 1 – dywidenda za przyszły okres)
• r - koszt kapitały własnego=oczekiwana stopa zwrotu dla kupującego
• g - stopa wzrostu dywidendy.

G-stopa wzrostu przyszłej dywidendy zależy od tego, ile obecnie spółka decyduje się przeznaczyć na wypłaty dla akcjonariuszy, a ile z tych środków z zysku reinwestuje (i jaka będzie stopa zwrotu z tej inwestycji)

gdzie:

• WI  - wskaźnik wypłaty dywidendy
• ROE – rentowność kapitałów własnych (ROE=Zysk netto/Kapitał własny)

Jeśli spółka zdecyduje się obecnie wypłacić więcej zysku w formie dywidend, potencjalnie pozbawia się możliwości zwiększenia przyszłej stopy wzrostu g
Obecne zmniejszenie stopy wypłat dywidendy spowoduje zwiększenie ilości kapitału własnego pracującego po stopie ROE i zrekompensuje inwestorom obecne oszczędności w postaci większego wzrostu dywidendy w przyszłości.